بررسی برهمکنش داروی ضدسرطان آیداروبیسین با دی ان ای تیموس گوساله و تشخیص الکتروشیمیایی ناهمجوری های تک بازی مختلف با استفاده از مورین به عنوان مولکول ردیاب

در این تحقیق برهمکنش آیداروبیسین با dna تیموس گوساله بررسی شده است. بدین منظور از روش های مختلف الکتروشیمیایی و تکنیک های طیف سنجی از جمله ولتامتری چرخه ای، طیف سنجی uv-vis و فلورسانس و همچنین ویسکومتری استفاده شده است. رفتار الکتروشیمیایی آیداروبیسین در حضور و غیاب dna در سطح الکترود کربن شیشه-ای مطالعه شد و آیداروبیسین رفتاری شبه برگشت پذیر از خود نشان داد. تیتراسیون محلول آیداروبیسین با محلول dna منجر به کاهش در طیف جذبی، شدت فلورسانس و جریان های پیک آندی و کاتدی آیداروبیسین شد. ثابت پیوند و ثابت استرن-ولمر از اطلاعات طیفی استخراج شد و به ترتیب m-1 103 * (8/0 ± 6/6 )و m-1 3+10 *(6/0± 0/7) به دست آمد. مطالعات ویسکومتری نشان داد که آیداروبیسین با dna از طریق بین شیاری پیوند می دهد. در ادامه یک زیست حسگر الکتروشیمیایی بر اساس انتقال بار درون رشته ی dna تهیه و از مورین به عنوان مولکول شناساگر اکسایشی استفاده شد. به این منظور سطح الکترود سی دی طلا مرحله به مرحله توسط مرکاپتوپروپیونیک اسید، تک رشته ی dna کاوشگر و تک رشته ی dna هدف مختلف اصلاح شد. سیگنال های الکتروشیمیاییی توسط ولتامتری پالس تفاضلی دنبال شد. زمانی که dna دو رشته ای شکل می گیرد، بار از بین dna منتقل شده و مورین اکسایش می یابد. جریان پیک مورین به این ترتیب کاهش می یابد: الکترود اصلاح شده با رشته ی هدف مکمل، الکترود اصلاح شده با رشته ی شامل یک ناهمجوری و الکترود اصلاح شده با رشته ی نامکمل. با استفاده از محلول ruhex (iii) میزان پوشش سطح از dna، 1011*(62/0 ± 75/7) مولکول بر سانتی متر مربع به-دست آمد.